اعضای بدن انسان در قرآن

---

۱. رگ: « وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ » و ما از رگ گردنش به او نزدیكتریم.
۲. ریش: « لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتِی » ریش مرا مگیر.
۳. موی پیشانی: «ناصیهٍ كاذبهٍ خاطئهٍ» (همان) موی پیشانی دروغزن گناه پیشه را .
۴. چشم: « وَ الْعَیْنَ بِالْعَیْنِ » و چشم در برابر چشم.
۵. بینی: « وَ الْأَنْفَ بِالْأَنْفِ " و بینی در برابر بینی .
۶. گوش: « وَ الْأُذُنَ بِالْأُذُنِ " و گوش در برابر گوش.
۷. زبان و لب: « وَ لِساناً وَ شَفَتَیْنِ " و یك زبان و دو لب.
۸. دندان: « وَ السِّنَّ بِالسِّنِّ " و دندان دربرابر دندان.
۹. چانه: « إِنَّا جَعَلْنا فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِیَ إِلَی الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ » ما درگردنهای آنان غلهایی قرار دادیم كه تا چانه‌ها ادامه دارد و سرهای آنان را به بالا داشته است.
۱۰. گردن: « وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ» وهرانسانی،اعمالش رابرگردنش آویخته‌ایم.
۱۱. رحم: « أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ » یا آنچه شكم ماده‌ها در برگرفته؟
۱۲. روده: « وَ سُقُوا ماءً حَمِیماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ » و آبی جوشان به خوردشان داده می شود (تا) روده‌هایشان را از هم فروپاشد.
۱۳. پوست: « كُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً » هر گاه پوستهای تنشان (در آن) بریان گردد (و بسوزد) پوستهای دیگری به جای آن قرار می‌دهیم.
۱۴. حنجره: « إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ » آنگاه كه جانها به گلو گاه می‌رسد.
۱۵. خون: « نُسْقِیكُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهِ مِنْ بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبِینَ » ازدرون شكم آنها، از میان غذاهای هضم شده و خون، شیرخالص وگوارا به شما می‌نوشانیم.
۱۶. سر: « فَتَأْكُلُ الطَّیْرُ مِنْ رَأْسِهِ» و پرندگان از سر او می‌خورند.
۱۷. گوشت: « ثُمَّ نَكْسُوها لَحْماً » و گوشت بر آن می‌پوشانیم.
۱۸. پا: « أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِها » آیا (آنها حداقل همانند خود شما) پاهای دارند كه با آن راه بروند؟)
۱۹. دست : « أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِها » یا دستهایی دارند كه با آن چیزی بگیرند (و كاری انجام دهند؟)
۲۰. انگشت: « جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِی آذانِهِمْ » انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده.
۲۱. دهان: « وَ لا لِ‏آبائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَهً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ » و نه پدرانشان سخن بزرگی را دهانشان خارج می‌شود.
۲۲. شكم: « وَ اللَّهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ » و خداوند شما را از شكم مادرانتان خارج نمود.
۲۳. حلقوم: « فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ » پس چرا هنگامی كه جان به گلوگاه می‌رسد (توانایی بازگرداندن آن را ندارید؟)
۲۴. استخوان: « أَ یَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ » آیا انسان می‌پندارد كه هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم كرد؟
۲۵. صورت: « فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ » پس بشوئید صورتهای خود را.
۲۶. مفصل: « وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَی الْكَعْبَیْنِ » و پاهای خود را تا مفصل(برامدگی پشت پا) مسح كنید.
۲۷. پشت: « یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ » از میان صلب پدر و سینه مادر بیرون آمده است.
۲۸. تن: « فَالْیَوْمَ نُنَجِّیكَ بِبَدَنِكَ » پس ما امروز بدنت را به ساحل نجات می‌رسانیم.
۲۹. سرانگشت: « وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنانٍ » تا همه انگشتشان قطع كنید.
۳۰. عورت: « لِیُرِیَهُما سَوْآتِهِما » و قبایح آنان را در نظر انسان پدید آورد.
۳۱. سینه: « أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ » ای رسول گرامی آیا تو را شرح صدر عطا نكردیم.
۳۲. پاره گوشت: « فَخَلَقْنَا الْمُضْغَهَ عِظاماً » آن گوشت پاره را استخوان پوشانیدیم.
۳۳. رگ: « وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ » از رگ گردن به او نزدیكتریم.
۳۴. شاه رگ: « ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِینَ » و شاه‌رگ او را قطع می‌كردیم.
۳۵. بازو: « قالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِیكَ » به همدستی برادرت هارون بازوریت را قوی گردانیم.

۱ - پانویس

---